HIV

Dinsdag hebben we de presentatie van Nine en Gloria in de klas gehad. Zij hebben onderzoek gedaan naar HIV.

HIV is een virus dat het afweersysteem aantast Het is een voorstadium van aids. Het stopt de CD4 cellen die er voor zorgen dat de witte bloedcellen antistoffen aanmaken om bacteriën schimmels en virussen uit het lichaam werken.

Het gevolg is dat je grieperig wordt en moe. Wanneer je HIV hebt wordt je over het algemeen genomen gewoon kwetsbaar en gevoelig voor ziektes. Ook kun je pijn aan je gewrichten krijgen en kun je gewicht verliezen.
Het is tot nu toe niet mogelijk HIV te verhelpen en iemand met HIV beter te maken. Het enige wat mogelijk is, is om medicijnen te slikken. Hierdoor wordt de HIV onderdrukt en breid het zich niet uit.

Men denk dat hIV afkomstig is van de apen. Men vermoedt dat het is overgedragen tijdens het jagen toen mensen in contact kwamen met het bloed van apen.
De afkomst van de HIV die wij nu kennen is waarschijnlijk afkomstig van het SIV virus, dit is een virus dat zijn ronde doet binnen de wilde kat. Het zou zich geëvalueerd hebben tot HIV en via de chimpansee over zijn gebracht naar de mens.

Het uitroeien er van is gewoon erg lastig. Dit komt omdat het zich snel weet te evalueren naar een nieuw soort virus.

Malaria werkstuk

Malaria is gevaarlijk. Dat hoor je vaak. Maar wat is het precies en wat doet het? Malaria komt voor in muggen en ze leven in de warmere delen van de wereld. Maar was dit altijd al zo?

In dit verslag gaan we een kijkje nemen wat malaria precies inhoud. 

De levenscyclus

Malaria is een parasiet. Hij leeft in mensen en muggen. Via muggen word hij dan ook overgedragen aan mensen.

Malaria is een heeft een speciale levens cyclus. Het begint allemaal in een vrouwtjes mug. De malaria parasieten die in de mug zitten vermeerderen zich geslachtelijk als ongeslachtelijk in de darmen van de mug. De parasieten verspreiden zich door het lichaam van de mug. De 'eitjes' van de malaria

parasiet komen in het speeksel van de mug terecht. Als de mug een mens steekt komen de parasieten met het speeksel mee het lichaam in van een mens. Dit is ook de reden dat malaria alleen door vrouwtjes muggen kan worden afgegeven aangezien zij de gene zijn die steken.

De parasiet reist via het bloed naar de lever, waar hij zich vervolgens in de cellen nestelt. Hier ontwikkeld de jonge parasiet zich in de lever cellen.

Hier delen de parasieten zich ook ongeslachtelijk. Op een gegeven moment bast de parasiet uit de lever

cel vanuit daar kan hij zich weer nestelen in een nieuwe levercel of hij nestelt zich in een rode bloedcel.

Het gevaarlijke van deze parasiet is, is dat hij in gerijpte als in on gerijpte bloedcellen terecht kan. Een van de dingen die malaria dan ook veroorzaakt is bloed armoede.

Wat malaria echt zo gevaarlijk maakt is zijn verspreiding door het lichaam. Een aantal parasieten nestelen zich in de rode bloedcellen en komen in golven tegelijkertijd weer naar buiten. Dit brengt afvalstoffen in het bloed en veroorzaakt geblokkeerde aderen. De afvalstoffen die vrij komen zorgen er voor dat je ziek word.

Helaas kan het immuunsysteem niets beginnen tegen malaria. De parasiet heeft namelijk speciale eiwitten aan de buitenkant zitten die steeds veranderen. Zo kan het immuunsysteem de parasiet niet volgen en doden.

Ook veranderd de parasiet snel. In een jaar komen er ongeveer negen generaties malaria parasieten. Dit zorgt dus voor snelle mutatie zodat ze zich ook beter kunnen verweren tegen antibiotica.

Soorten

Geslachtelijke levenscyclus

Wanneer je geïnfecteerd bent met malaria, kun je bijdragen aan het vergroten van de populatie malariamug. Wanneer je namelijk wordt gebeten door een niet geïnfecteerde mug, zal de mug malaria binnen krijgen via het opgezogen bloed. Zo krijgt de mug gameten, geïnfecteerd met malaria van zowel het mannelijk als het vrouwelijk geslacht. Hier vind opnieuw celdeling plaats tussen de twee verschillende gameten. Dit zorgt voor de variatie binnen cellen en genen. Maar binnen de malaria treed er zo veranderingen op. Dit zorgt voor de continue verandering van malaria. 

Soorten

Er zijn vier verschillende soorten malaria. Een van deze soorten is echt dodelijk en komt ook het meest voor. De andere soorten zijn ook gevaarlijke maar daar heb je een beter overlevingskans bij.

Van malaria heb je Plasmodium vivax, ovale, malariae en falciparum. Flaciparum is de gevaarlijkste van de vier. Deze zorgt voor 50% van alle sterfte gevallen van malaria. Daarop volgt Vivax die 20-30% van van de mensen dood. Met daarna Ovale en Malariae die ongeveer 10% van de doden veroorzaken. 

Verspreiding

Malaria was vroeger veel te vinden op de wereld. De parasiet zat in de warme en vochtige streken als in de koude gebieden in het noorden. Dit komt omdat malaria niet afhankelijk is van het klimaat zelf maar waar zijn gasteer de mug hem naar toe brengt.

Als een geïnfecteerde mug ergens kan leven, dan kan malaria dat dus ook.

Daarom was vroeger malaria ook veel te vinden. Toen men er achter kwam dat malaria in muggen zat kwam er een bestrijding tegen muggen. Dit zorgde er voor dat malaria in bepaalde delen van de wereld niet meer voor kwam.

Op dit moment komt malaria vooral voor in derde wereld landen. Dit komt vooral omdat daar de mensen niet instaat zijn om de muggen te bestrijden vanwege de slechte leefomstandigheden daar.

Malaria ontwikkeld zich in de mug. Dit komt door zijn geslachtelijke voortplanting die alleen in de mug plaatsvind. Hij ontwikkeld zicht snel door zijn korte levenscyclus. Als de mug een mens infecteert met de malaria parasiet zal deze in de lever zich vermenigvuldigen en zal uiteindelijk zich ook verspreiden via rode bloedcellen. Onderweg maken ze de cellen waar ze in zitten kapot en zorgen voor een verstopping van de bloedvaten. Als een geïnfecteerd mens dan weer word gestoken door een mug zal de malaria via de rode bloedcellen in de mug terecht komen en zal zich daar vervolgens weer gaan ontwikkelen. Malaria is erg gevaarlijk als het eenmaal in je lichaam zit. Toch is het eigenlijk afhankelijk van wat de mug doet. Want zonder de mug kan de malaria zich niet verspreiden. Maar ook niet veranderen en aanpassen aan leefomstandigheden. Zo verloor malaria zijn macht in de ontwikkelde delen van de wereld omdat daar de malaria mug werd bestreden.

Symbiose

We kennen binnen de biologie drie verschillende vormen van symbiose.

Maar misschien is het eerst handig even duidelijk te hebben wat symbiose eigenlijk is. Symbiose is eigenlijk het samenleven van verschillende organismen waarbij het noodzakelijk is dat een van beide organismen er een voordeel aan heeft. Zoals mensen met huisdieren bijvoorbeeld.

De eerste is mutualisme. 

Dit is een samenleving waarbij voor beide organismen de samenleving voordelig is of zelfs noodzakelijk. 

Een bij die voedsel haalt uit een bloem zorgt vervolgens voor de verspreiding van het stuifmeel wanneer hij genoeg nectar gegeten heeft en de bloem verlaat. 

De volgende vorm van symbiose is commensalisme. 

Commensalisme houdt in dat er maar één van de twee organisme voordeel heeft aan de symbiose.

De voor de ander is dit echter geen nadeel. 

Zo heb je bijvoorbeeld in de pool gebieden de poolvossen die ijsberen achtervolgen en wachten tot de ijsbeer is uitgegeten. Dan slaan ze toe en eten de restjes op. 

De derde en laatste vorm is Parasitisme. 

Wat afleid van het parasiet. Dit is een organisme dat altijd leeft, ten koste van zijn gastheer. Binnen deze vorm van samenleven heb je dus te maken met het ene organisme dat voordeel haalt uit de symbiose terwijl de ander er een nadelig bestaan aan overhoudt. 

Dit zie je bijvoorbeeld bij muggen en mensen. Muggen spuiten een gif in de huid, waardoor het bloed een bepaalde samenstelling krijgt waardoor de mug het goed kan opnemen om zichzelf te voeden. 

Voor de mens blijft er enkel een akelige bult achter die jeukt. Dit komt omdat je lichaam hard aan het werk is de gif uit de huid te werken. 

De eerste echte evolutie theorie

~Cuvier~

Afgelopen donderdag hebben we les gehad van Marjolein.

Zij heeft ons verteld over Cuvier die een mogelijke verklaring gaf voor de grote aan variatie fossiele die er gevonden worden. Hij was ervan overtuigd dat er verschillende scheppingen hebben plaatsgevonden. Deze zijn stuk voor stuk ten onder gegaan door natuurrampen, waardoor we
nu een veelzijdigheid aan fossielen tegenkomen. 

~Lamark~

Lamark die leefde in de zelfde tijd als Cuvier, was weer van de evolutionisten. Zijn idee was hield in dat ieder individu in de loop van zijn leven nieuwe eigenschappen oploopt die hij doorgeeft aan zijn nakomelingen. Een voorbeeld wat Marjolein hierbij gaf was dat wanneer je veel zou sporten je nakomelingen krijgt die aanleg hebben voor een gespierd lichaam. 

Darwin leefde een eeuw later, in de 19e eeuw. Nadat hij dominee geweest is, is hij gaan reizen en heeft hij heel veel om zich heen gekeken en veel geobserveerd. Hij kwam uiteindelijk tot de conclusie dat het leven bestaat uit strijd over het bestaan. Of terwijl: survival of the fittest.

Darwin 

Als volgt hebben wij hierover in groepjes een proef gedaan. We hadden drie verschillende ingrediënten: rijst, pepernoten en marshmallows. 

We moesten dit binnen zo'n 20 seconden in een bekertje weten te verplaatsten, stuk voor stuk. Maar dit moesten we met vier verschillende voorwerpen doen: een spatel, een vorkje, een houten barbecue stokje (laten we maar zeggen) en een pincet. 

Deze vier verschillende voorwerpen, stonden symbool voor ieder verschillende vogelsoorten met verschillende snavels. Degene die het meest te eten kreeg, zou de meeste nakomelingen krijgen en zo zou die populatie dus toenemen. 

Wat in de proef opviel, was dat wanneer je de verschillende ingrediënten ieder apart uitstalt op een eiland en symboliseert als het voedsel voor de verschillende eilanden, je op ieder eiland vogels krijgt met verschillende soorten snavels.

Practicum wormen

We zijn begonnen met het bedenken van vragen die we onszelf konden stellen over wormen. Zoals bijvoorbeeld: Hoe bewegen zij zich voort? Wat is het verschil in huidstructuur van de verschillende wormen? En er waren nog veel complexere vragen zoals: hoe verdedigen ze zich tegen predatoren? Is er verschil in taxonomie?

Maar ook of een worm bloed heeft bijvoorbeeld.

We hebben twee verschillende wormen gebruikt. De een was de regenworm en de ander een zeepier.
Het verschil tussen beide wormen met het bloten oog bekeken, was dat de regenworm een stuk langer was dan de zeepier. Ook was de regenworm veel roze kleuriger. De zeepier leek een soort van verbrand.

Onder de microscoop waren van de zeepier de soort van tentakels goed te zien.
Ook kon je best goed de verschillende huidstructuren zien. Zo waren bij de regenworm de ribbels veel meer geaccentueerd dan bij de zeepier. Al leek de zeepier veel meer dikhuidig en minder glimmend leek wel. Ook leek de zeepier weer wat vies van kleur zeg maar. Hij had donkerdere plekken waar nog aarde leek te zitten.

Verder heb ik bij Wilmar kunnen zien dat wormen wel degelijk bloed in hun lichaam bevatte. Verder hebben ze een zelfde soort manier van voortbewegen als de rups: de voorkant van het lichaam naar voren gooien en het achterlichaam er achteraan te trekken.
Verder waren veel vragen niet goed te beantwoorden.

Intelligente weekdieren

Afgelopen dinsdag hebben we het gehad over weekdieren. We hebben gekeken naar de inktvis dat eigenlijk een heel bijzonder dier is. Ik zelf ben niet zo bekent met weekdieren en daarbij verwar ik altijd de inktvis met de octopus.  Voor het zelfde geldt zijn het twee benamingen voor maar een dier. Weekdieren behoren dus ook niet tot de vissen.

We hebben het in ieder geval gehad over de inktvis. Het onderwerp werd geïntroduceerd met een filmpje waarin twee inktvissen in gevangenschap leefden. Een van de twee was een nieuweling.
Beide inktvissen zaten naast elkaar in een ruimte.
Er werd een box in de ruimte geplaatst. Wat je zag bij de inktvis die al enige tijd in gevangenschap leefde was dat hij naar de box ging en hem vervolgens wist te openen.
Bij de nieuweling gebeurde in eerste instantie helemaal niets. Tot de ervaren inktvis de handelingen verrichten.
De nieuweling wist dit na een enkel voorbeeld de ervaren inktvis na te doen.
Wat nou zo merkwaardig was aan dit filmpje, was dat inktvissen hersenen hebben ter grote van een druif.
Hoe in hemelsnaam is het dan mogelijk dat zo'n dier zo slim is dat hij na een enkel voorbeeld zelf een vrij ingewikkelde handeling kan uitvoeren???
We kregen even zelf de tijd om hier over na te denken.
Ik zelf was het gaan vergelijken met hoe wij mensen onze hersenen gebruiken. Wat ik ooit wel eens gehoord heb is dat wij onze hersens niet optimaal gebruiken. Dat er meer mee mogelijk is.
Dit zou betekenen dat wij als mensen veel meer zouden kunnen.
Als je dan naar een inktvis kijkt zou het misschien kunnen dat er meer verbindingen zijn gemaakt binnen de hersenen.
Maar dit blijft een fenomeen, zelfs in de wetenschap zijn ze er nog niet uit.

Fossiele levensvormen

Wat we weten, is dat er geloof bestaat met aan de ene kant, de creationisten tegenover de evolutionisten.

Creationisten ziet de wereld als iets dat door hogerhand geschapen is. Er zou ergens op welke manier dan ook een bepaalde god, of een schepper moeten zijn. Volgens deze creationisten is evolutie dan ook uitgesloten. Dingen die ontstaan zijn onveranderlijk.

Daar tegenover staan de evolutionisten. Hen kun je eigenlijk tegenover de creationisten zetten. Want het belangrijkste binnen hun geloof is dat de wereld is ontstaan door ontwikkeling en door verandering. Zij geloven dat alles wat hier op aarde bestaat, alles wat levend is, is ontstaan uit een enkele cel.

De fossielen waar we naar kijken zouden volgens de creationisten moeten aantonen dat al het leven plotseling is ontstaan. De fossielen die gevonden worden zouden overeen moeten komen met de groepen van leven die we nu kennen. Er moet dan verwacht worden dat de fossielen die gevonden worden allemaal binnen een eigen groep behoren. Er zullen geen fossielen zijn die langzaam over lopen naar een andere groep. Zoals een amfibie die geleidelijk aan veranderd in een reptiel.

Maar om de theorie van de evolutionisten te onderbouwen, zouden we fossielen moeten vinden die vele tussenvormen en overgangen tonen. De fossielen zouden ons moeten aantonen dat we een weg terug kunnen vinden waarin weekdieren en gewervelde dieren bijvoorbeeld te samen komen. We zouden moeten kunnen aantonen dat er een ontwikkeling is geweest van erg eenvoudige vormen van leven naar veel complexere organismen te vinden is.

Het artikel legt wel erg de nadruk op fossielen van het ongewervelde zeeleven. Als we naar de geschiedenis kijken van het ongewervelde zeeleven, zien we dat er vele soorten onvindbaar zijn in fossiele vormen. Er zijn wel aanwijzingen naar plekken waar deze fossielen te vinden zijn. Maar deze plekken, zoals het Cambrium laten geen enkele sporen achter van fossielen uit het zeeleven. Deze feiten zetten het creationisme een beentje voor. Maar wil nog niet zeggen er geen verleden van het zeeleven is geweest.

Hoe is leven ontstaan op aarde?

We weten hier bar weinig vanaf: het ontstaan van het leven. Er zijn verschillende theorieën over gedaan. De een zoekt het in het geloof met een God die de wereld heeft geschapen en heeft ontwikkeld. Maar de ander denkt weer aan meteorieten met vruchtbare waarden voor leven.

Mijn eigen idee over het ontstaan van het leven begint eigenlijk bij de oerknal. Ik kan mij goed voorstellen dat de aarde is ontstaan door meteorieten, of planeten of sterren die een botsing maakte en in elkaar zijn gesmolten. 

Ik denk dat de grond een vol zat met belangrijke bouwstoffen voor leven. Ik denk dat de grond erg vruchtbaar was al na de oerknal. Vanaf het moment dat de zon de aarde warm hield zijn er denk ik dingen gaan groeien. Verder heb ik geen idee in wat voor vorm of grote. Maar het zou het begin zijn van het leven dat wij nu kennen. 

Dit is even een snelle persoonlijke gedachte wat voor mij vatbaar is. 

Yellowstone National Park is een gebied in de Verenigde Staten wat eigenlijk nog het meest lijkt op de oorspronkelijke staat van de aarde. Een ruig gebied met bruisende poelen van 85 graden en een ph van 2: erg zuur dus. Enige tijd geleden is daar een hond in gesprongen met het baasje achter hem aan. Ze zijn nooit terug gezien. Microbiologen zijn deze poelen gaan onderzoeken waarvan zij dachten dat geen enkele manier van leven mogelijk zou zijn in de poelen. Toch blijkt dat zich er wel degelijk leven in bevind. Er blijkt een bepaald soort archaea of wel oerbacterie in te leven. Deze archaea blijkt te kunnen functioneren in extreme leef omstandigheden deze archaea heeft dan ook de naam: extremofiel. Want ze zitten niet alleen in hete wateren met een lage ph. Ook zitten ze binnen in vulkanen, en extreem koude gebieden. Maar ook in het heelal zitten extremofielen. 

Dit zou een erg belangrijke uitvinding voor het ontstaan van het leven wat we nu kennen kunnen zijn. Deze archaea schijnen samen met bacteriën lange tijd het rijk op aarde alleen hebben gehad. 

Men vermoed dat deze twee verschillende prokaryoten lange tijd geleden een keer hebben samen gewerkt en zo het begin van het eukaryoten leven: Planten, dieren, schimmels is ontstaan. 

Ik zelf vind deze ontdekking heel fascinerend, dat er op zo'n manier, mogelijk complexer leven is ontstaan. Het is bijna onvatbaar, deze enorme revolutie. Van zoiets kleinschalig en zo afwijkend van organismes als wij mensen, naar Planten die licht gebruiken, mensen die machines maken, gevoelens, emoties, instincten, daadwerkelijke machines... 

Nu ik er zo over na denk...: wat een wonderbaarlijke wereld. Natuurlijk is het geen bewijs maar een theorie, maar het fijt dat er leven is op plekken als in de kern van een vulkaan is al onvoorstelbaar. Laat staan die revolutie tot plant, dier en schimmel.   

Inleiding

We zijn de dag begonnen met een opdracht waarbij we moesten opschrijven wat we dachten wanneer we aan evolutie dachten. Ik zelf dacht aan ontwikkeling en mutatie. 

We hebben gekeken wat deze periode aan bod zal gaan komen. Zo zullen we gaan kijken naar de ordening binnen het organisme. Om allereerst te beginnen, wat een organisme kenmerkend maakt. Er zijn zeven levensverschijnselen die behoren tot het organisme.

- ademen

- waarnemen

- voortplanten

- voeden

- bewegen 

- uitscheiden

- groeien of ontwikkelen.

Een begrip wat veel voorkomt binnen dit onderwerp in de biologie is taxonomie, wat als betekenis geeft, het maken van een ordening binnen groepen. 

Zo wist Aristoteles dieren te scheiden in dieren met en zonder bloed. Hij ordende dieren van lage rang naar hoge rang. Zo waren organisme in de laagste rang de planten en mensen stonden bovenaan dat stelsel. Aristoteles zijn verklaring hiervoor was dat volgens zijn idee de mens het meest op God lijkt en de planten het verst van de schepper af staan. Dieren kunnen spontaan ontstaan uit levende materie. Maar zodra er een soort ontstaan is zal deze niet meer ontwikkelen volgens de visie van Aristoteles. 

Met de tijd die verstreek waarin vele stromingen aan bod kwamen, werden planten belangrijker. De plant kreeg namelijk een economische waarden. Er ontstond handel in en er werd ontdekt dat je de groei ervan kunt beïnvloeden. 

Linnaeus creëerde op zijn beurt de verschillende organismen weer op in drie rijken: mineralen, planten en dieren. Ook heeft hij het zogenaamde genus en het soort bedacht.

Zo heet de mens als genus: homo en ons soort is de Sapiens. Maar niet alleen geld dit voor ons. Ook alle andere dieren zijn volgens deze methode benoemd. 

Een uitspraak die hij had was: 'God schept, en Linnaeus ordent'. 

Ook zullen we deze periode kijken naar evolutie en ontwikkeling binnen de wetenschap. 

Het meest interessante punt voor de mens is natuurlijk: waar staan wij binnen dit systeem? wie zijn wij als mens en waar komen wij vandaan? Dit alles zal deze periode aan bod komen.